Przepływy z działalności operacyjnej pokazują przepływy wynikające z działalności przedsiębiorstwa. Będą to w dużej mierze przepływy wynikające ze sprzedaży, zapłaty za materiały, wypłat wynagrodzeń, reklamy, remontów oraz pokrywania innych bieżących wydatków.
Istnieją dwie metody tworzenia tej części rachunku przepływów pieniężnych, w wyniku których otrzymujemy różne wersje cash flow:
- metoda bezpośrednia
- metoda pośrednia
Zależnie od tego którą metodę wybierze przedsiębiorstwo, cash flow przyjmuje nazwę rachunku przepływów pieniężnych metodą bezpośrednią lub pośrednią. Należy zaznaczyć, że bez względu na wybraną metodę, wielkość prezentowanych przepływów pieniężnych jest taka sama. Różni się jedynie metoda prezentacji.
Meta bezpośrednia
Cash flow stworzony metodą bezpośrednią polega na zanalizowaniu wszystkich przepływów pieniężnych, które miały miejsce w przedsiębiorstwie i pogrupowaniu ich w jednolite grupy. Otrzymane w ten sposób przepływy z działalności operacyjnej wyglądają następująco:
Lp. | Tytuł |
A | Przepływy środków pieniężnych z działalności operacyjnej |
I | Wpływy |
1 | Sprzedaż |
2 | Inne wpływy z działalności operacyjnej |
II | Wydatki |
1 | Dostawy i usługi |
2 | Wynagrodzenia netto |
3 | Ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz inne świadczenia |
4 | Podatki i opłaty o charakterze publicznoprawnym |
5 | Inne wydatki operacyjne |
III | Przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej (I-II) |
Plusem tej metody jest jej prostota, może ona jednak robić się uciążliwa, jeśli przedsiębiorstwo realizuje bardzo duże ilości różnorakich transakcji nie posiadając przy tym systemu umożliwiającego łatwe przypisanie wszystkich grupowanie transakcji pieniężnych w powyższe grupy.
Metoda pośrednia
Metoda pośrednia sporządzania rachunku przepływów pieniężnych jest odrobinę bardziej skomplikowana metodologicznie. Z drugiej jednak strony, nie wymaga analizy wszystkich transakcji, które zaszły w firmie. Przedsiębiorstwa często wybierają tą właśnie metodę ze względu na to, że gdy wie się jak, rachunek przepływów pieniężnych tą metodą przygotowuje się znacznie szybciej.
Polega ona na modyfikacji wyniku firmy. Rozpoczynając np. od księgowego zysku netto firma dokonuje korekt wynikających z różnych transakcji, które wpłynęły na wynik a nie miały charakteru pieniężnego tak aby pozostawić jedynie zmiany wywołane rzeczywistym przepływem gotówki.
Przykładem takiej modyfikacji będzie dodatnie do zysku netto amortyzacji. Amortyzacja obniża wynik osiągany przez przedsiębiorstwo i wykazywany w rachunku zysków i strat. Nie jest ona jednak transakcją mającą wyraz w przepływie środków pieniężnych przedsiębiorstwa a jedynie zapisem księgowym mającym ująć zużycie środków trwałych. Naliczanie amortyzacji nie powoduje przepływu pieniężnego na naszym koncie ani w kasie więc nie powinna być uwzględniona w cash flow. Wpłynęła ona na wynik finansowy, więc, tworząc cash-flow, trzeba odwrócić ten efekt dodając ją z powrotem.
Ilość korekt tego typu zależy od transakcji, jakie miały miejsce w przedsiębiorstwie. Główne z nich wyliczone są na sprawozdaniu umożliwiając głębszą analizę różnicy pomiędzy księgowym zyskiem firmy a rzeczywistym przepływem pieniężnym.
Lp. | Tytuł |
A | Przepływy środków pieniężnych z działalności operacyjnej |
I | Zysk (strata) netto |
II | Korekty razem |
1 | Amortyzacja |
2 | Zyski (straty) z tytułu różnic kursowych |
3 | Odsetki i udziały w zyskach (dywidendy) |
4 | Zysk (strata) z działalności inwestycyjnej |
5 | Zmiana stanu rezerw |
6 | Zmiana stanu zapasów |
7 | Zmiana stanu należności |
8 | Zmiana stanu zobowiązań krótkoterminowych, z wyjątkiem pożyczek i kredytów |
9 | Zmiana stanu rozliczeń międzyokresowych |
10 | Inne korekty |
III | Przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej (I +/- II) |